علت و فلسفه استحباب زيارت روز اربعين چیست؟
بررسي مبناي تاريخي اربعين حسيني؛
علت و فلسفه استحباب زيارت روز اربعين چیست؟/ اهل بيت (ع) در کدام اربعين به کربلا آمدند؟
در روز بيستم صفر - غير از اربعين بودن - چه اتفاق تازه اي رخ داد که زيارت امام حسين (ع) با الفاظ خاص و برنامه مخصوص، مستحب و سنت شد، تا آنجا که يکي از پنج نشانه تشيع خاص و ولاء و ايمان خالص قرار گرفت؟
گراميداشت اربعين سالار شهيدان حضرت حسين بن علي (ع) در ميان شيعيان آن حضرت از اهميت و ارزش ويژه اي برخوردار است. از ديدگاه بسياري از صاحب نظران و مورخان شيعه و اهل سنت، مبناي تاريخي چنين بزرگداشتي، ورود اهل بيت به کربلا در اولين اربعين حسيني (سال 61 هجري) و دفن سرهاي مطهر شهيدان به ويژه سر مقدس امام حسين(ع) در کنار پيکرهاي مطهر آنهاست. جمعي اندک از مورخان و صاحب نظران نيز بر اين عقيده اند که نظريه ياد شده از اعتبار تاريخي لازم برخوردار نيست، بلکه مبناي بزرگداشت اين روز ورود جابر و عطيه به کربلاست.
شیخ مفید در"مسارالشیعه"آورده است:
“روز اربعین,روزی است که اهل بیت امام,از شام به سوی مدینه مراجعت کردند.
نیز روزی است که جابر بن عبد الله برای زیارت امام حسین _علیه السام_وارد کربلا شد."[۱]
[۱].سارالشیعه(المجموعه),الشیخ المفید,ص۲۶,سال چاپ:۱۴۰۶,ناشر:مکتب آیه الله العظمی مرعشی النجفی_قم.
اما در خصوص ورود جابر بن عبد الله أنصاری در روز اربعین سال ۶۱ هجری به کربلا,به نظر می رسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد.
شیخ طوسی می نویسد:
“روز أربعین روزی است که جابر بن عبدالله أنصاری صحابی رسول خدا_صلی الله علیه وآله_از مدینه برای زیارت قبر امام حسین_علیه السلام _به کربلا آمد.او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد."[۲]
[۲].مصباح المتهجد,الشیخ الطوسی,چاپ اول,۱۹۹۱م_۱۴۱۱ش,ناشر:مؤسسه فقه الشیعه,بیروت_لبنان.
مرحوم آیتی می نویسد:
“جابر بیستم ماه صفر,درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد.سنت زیارت أربعین امام به دست او تأسیس گردید."[۳]
[۳].آیتی,بررسی تاریخ عاشورا,ناشر:کتابخانه صدوق,ص۲۳۰_۲۳۱.
شیخ طوسی در “مصباح المتهجد"[۴] وابن اعثم در” الفتوح"[۵]نیز همین مطلب را ذکر کرده اند.میرزا حسین نوری می نویسد:
“از عبارات شیخ مفید وشیخ طوسی استفاده می شود که أربعین روزی است که أسرا از شام به مقصد مدینه خارج شدند.نه آن که در آن روز به مدینه رسیدند."[۶]
[۴].مصباح المتهجد,اشیخ طوسی,ص۷۸۷.
[۵].ابن اعثم کوفی,احمد,ترجمه محمد بن محمد بن مستوفی هروی,تهران:انتشارات آموزش وانقلاب اسلامی,۱۳۷۲,ص۹۱۶.
[۶].النوری,لولو ومرجان,تهران,فراهانی,۱۳۶۴,ص۱۵۴.
ودر این میان سید بن طاوس در"لهوف",اربعین را روز بازگشت اسراءاز شام به کربلا ذکر کرده است.
ایشان می نویسد:
“وقتی اسرای کربل از شام به طرف عراق بازگشتند,به راهنمایی کاروان گفتند:مارا به کربلا ببر.بنابراین آن ها به محل شهادت امام حسین _علیه السلام_آمدند.سپس در آن جا به اقامه عزا و گریه وزاری برای ابا عبد الله پرداختند."[۷]
[۷].اللهوف فی قتلی الطفوف,السید ابن طاووس ,چاپ اول,۱۴۱۷,قم:أنوار الهدی,ص۱۱۴.
ابن نما حلی نیز روز اربعین را روز بازگشت اسراء از شام به کربلا وملاقات آن ها با جابر وعده ای از بنی هاشم ذکر کرده است.[۸]
[۸].مثیر الأحزان,ابن نما حلی,۱۳۶۹ش_۱۹۵۰م,النجف الأشرف:المطبعه الحیدریه,ص۸۶.